بررسی مسیر انسانی سازی آموزش زبان دوم در ایران: مطالعه کیفی عوامل تعیین کننده

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد آموزش زبان انگلیسی، گروه زبان انگلیسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

2 استادیار آموزش زبان انگلیسی، گروه زبان انگلیسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

چکیده

انسانی‌سازی آموزش مبتنی برکنشگری فراگیر، گوناگونی، و رشد همه جانبه یادگیرنده است. علیرغم علاقه فزاینده جهانی به انسانی‌سازی آموزش، مطالعه ای در خصوص عملیاتی کردن این رویکرد در برنامه آموزشی انگلیسی بعنوان زبان خارجی ایران وجود ندارد. این مطالعه به بررسی عوامل تعیین کننده در اجرای انسانی‌سازی آموزش زبان انگلیسی در ایران می‌پردازد. داده ها از طریق مصاحبه‌ی نیمه ساختاریافته و روایت‌گری با 12 مدرس زبان انگلیسی در مدارس و دانشگاه‌های ایران جمع آموری گردید. تحلیل مضمون داده ها دو عامل تعیین‌کننده برای انسانی‌سازی آموزش زبان انگلیسی در ایران معرفی نمود. عامل تعیین کنده اول شامل انطباق نظام‌های آموزشی با پارادایم‌های آموزشی جدید و دانش‌آموز محور و در نتیجه آن بازتعریف اهداف آموزشی، بهبود روابط معلم و دانش‌آموز، مشارکت دادن دانش‌آموزان در ارزشیابی، ادغام فناوری، و پر کردن شکاف میان رویکردهای بومی و جهانی می باشد. تدوین برنامه درسی مشارکتی با تقویت همکاری بین عوامل دست اند کار، رشد مسولیت‌پذیری مشترک و پرورش ارزش‌های دموکراتیک برای بازنگری جامع برنامه درسی و رویکردهای آموزشی با مشارکت همه عامل دیگری است که برای انسانی‌سازی آموزش زبان انگلیسی در ایران بسیار مهم است. این تحولات شامل تغییر سیاستگزاری آموزشی، روزآمد سازی برنامه تربیت معلم ، متوازن سازی رویکردهای بومی و جهانی، و بازنگری مداوم برنامه آموزشی در جهت برخورداری از نظرات همه دست‌اندرکاران می باشد. این مطالعه پیشنهاداتی مبتنی بر یافته‌های خود را برای عملیاتی کردن انسانی‌سازی آموزش‌ مورد بحث قرار می‌دهد و با ارایه مدلی بنیادین از عوامل تعیین‌کننده به تلاش‌ها برای انسانی‌سازی آموزش‌ در محیط‌های آموزشی کمک می نماید.

کلیدواژه‌ها

موضوعات